Bir gece daha hasretle sabaha kavuşurken,
sensizliğin acısıyla gölgelerde kalırım.
Kuşlar bile yavrusunu öpüp koklarken,
taş basarım kalbime,yokluğunu sararım...

Gün geçer,ay geçer,yıl geçer,
unutmam yüzümü okşayan ellerini.
Cellat ayrılık,kalbimde hançer,
kör etti kuruyan yosunlu gözlerimi...

Feryat figan yana yana ararım sesiz,
kokunu duyarım her yanışımda.
Sensiz aldığım nefes bile nefessiz,
aynada kalıyorsun her bakışımda...

Badem gözlü melekler anlatsın sana,
neler çektim,öldüm bittim beklerken.
Gözyaşım sel oldu,döndü ummana,
sensiz günleri,güne eklerken...

Sabahlar düşlüyorum,koynumda uykudasın,
binlerce kez öpüyorum şefkatle heryerini.
En uzakta bile sanki hep yanımdasın,
baştan yazıyorum,kadersiz kaderimi...

KIZIM,nar kokulum,ahududu dudaklım,kalbimde saklım,
hergün birkez daha ölüyorum seninle.
Sen ki gözüme,yüreğime yasaksın,
yavaş yavaş yitiyorum sonsuz derdinle,
hasretinden başka ne kaldı ki elimde...?


enginname...


’’sakladım seni herkesten...sakladım seni..ve...bulamıyorum şimdi...şair bilgesi yalan söyledi...’’