5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1666
Okunma
Bir uzvunu daha yitirirsin
Bir elin parmakları kadardır topu topu
Kırılmaz mı kol kanat
Kırılmaz mı elbet.
Baktığınla susturur acı acı
Bir musalla taşı
Bir kabir taşı…
Ya kalana ne demek der hayat
Ufukta batan ay başına yıkılır lal olursun
Divane dönüşür akan damlalar.
Şıpır şıpır toprağa dağılırsın.
Zor zamanların dilim ekmeğini bölüşmeye kimsen yoktur artık.
Olmazsa olmazdır sıla yarısı dost
Dilinin ucunda kırılır da,
Böylece bırakıp gitme diyemezsin
Bir başına kalmış, esirdir yaşam a bütün tümceler
Yankısızdır her halde ..
Oysa
Toprak olan mı yoksa
Her sabah parmak demirlerden kabre tebessüm etmeyen güneş mi yeniden doğar
Soramazsın
Sığınırsın
Mavi bir çocuk olur erdem
Tutunduğum tek bir dal bile kalmadı ebedi şu fani dünyada
Tutma ne olursun ey cennetin ziyası tûba dalı
Yoksa sen olursun bedeli bana
diye fısıldar us yüreğe.
Sonra bir Fatiha okursun
Avunursun.
Yitirdiğin uzva alışır,
Unutur,
Gidersin...
5.0
100% (1)