SESSİZ SESSİZ


Ben sessiz sessiz oturup dururken
Dura dururken pencereden bakarken
Seyrederken gökyüzünü sessiz sessiz seni düşünürken
Sen de düşün mü beni sessiz sessiz durup dururken…

Bildiğini bilmeden gördüğünü görmeden
Bildiğini bilir gibi gördüğünü görür gibi olurken
Sanki sana kahve hazırlarmış gibi sigaranı yakarmış gibi yaparken
Kahve ile sigara içebildin mi sessiz sessiz oturup dururken…

Yalnızken kendi başına yürürken
Yalnız olduğunu bildiğin halde sanki ben varmışım gibi
Ellerin sıkı sıkı ellerimdeymiş gibi terledi mi kimse bilmeden
Sen de tatlı bir gülümsemeyle yad ederek adımı sövdün mü bana…

Kimse bilmeden
Kimsenin bilmemesini kendine yediremeden
Konuşmadan duramayıp telefonlara sarılan
Sonra sessiz tekrar geri oturan konuşamadan
Bilinmeden anlatılamadan
Anlatmanın yolunu göremeden
Durup dururken sessiz sessiz otururken
Aynı günü ayrı ayrı yaşarken
İster kızıp söverek
İster gülümseyerek
İster farkında olmadan
Hep özleyerek
Sen de beni sessiz sessiz düşündün mü?

GÖRKEM ÖZCAN
[email protected]