2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1295
Okunma
Öfkemi koltuğuma sıkıştırıp gidiyorum.
Bir gölge gibi sessiz zamansız
Hanımeli kokusuyla
Alnımda emeğim
Göğsümde
Deli fişek koca bir yürek.
Yanık ezgisi ıslıklarımla
Sus.
Sakın dur deme
Ne olur.
Ben hesabımı yaptım.
Işıklar söndü kapılar kapandı.
Kıral çıplak.
O defteri kapattım
Dönüp ardıma baksam ne çıkar ?
Aşkı külleriyle bıraktım.
Hevesi kursağında
Tüm kahırların inadına
Yakışırmı sana diye düşünmeden
Yakıyorum ulan geceyi
Akılsızca
Artakalan "hoşçakal"da
Sus.
Kal desen ne olurki ?
Gidiyorum.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz