...
...


solgun bir bakışa dalıp gittiğim gün
belli belirsiz bir gülücük gizlenmişti sanki yüzünde

gözlerini aradım çaresizce gözlerini
sende o hiç solmayan renklerimi belki
sevgi mevsimlerini
o hiç bitmeyen yeşilliğini

beyazlıklar sarmıştı her yanını
dokundum
öptüm öptüm seni

senden başka her şey de yalan dı
biliyordum
bıraktım yüreğimi oracıkta sana

seninleydim
buna çare de yoktu zaten
ne sendin benden ayrılan
ne de ben ayrılabilirdim senden

bırakmadım ellerini hiç bu yüzden
bembeyaz dı ellerin
benim ellerim kadar da soguk

sonra son kez ağladım
bütün ayrılanlara
anılarımız bir film şeridi gibi geçti gitti oracıkta

son kez baktım babama ve sana
sonra bıraktım gözlerimi
ve gökkuşağımın tüm renklerini
*
giderken yüreğimi bıraktım
baş ucunda ...

...
...





Mert YIGITCAN
maltepe / istanbul
23 mayıs 2009 10:43