yeter bu kadar barış,
ben bozarım ateşkesi!
nedir bu rezalet;
sus pus olmuş benden ne hayır gelir bana!
ıssız bir çöl değilim ki ben,
görürsünüz,
birbirine düşüreceğim içimdeki cengâverleri!

bakın!
sinen huzuru kovmak için pencereden
kırıyorum camları,
yağmurla oynaşıyor
rüzgârla savruluyor
dansla savaşan çingenenin etekleri oluyor perdem.

niye ki bu sessizlik,
bitti mi kulaklarımda çınlayan o muhteşem solo
sanki benim gibi bensizlik mi çekiyor gitarım
söyleyin bana
nerede Rodrigo!
durmasın
prensleri eğlendirirken dizeleriyle Homeros,
tanrıları konuştursun
çobanlar için yazsın şiirlerini dostum Hesiodos.

ne bu böyle!
her şey yerli yerinde;
tablo duvarda
halı yerde
şarap şişede,
ampul dersen
öylece salınıyor tavanda,
tapınak mı burası kardeşim!
dağılsın bu oda;
dağılsın benim gibi
haykırsın her cisim…

ö.n