Çorak arazilerde volta attım yıllarca,
Verimsiz sevdalar gördüm,
Kuruyan yaprak misali insanlar.
Rüzgar da savrulurken mecalsiz ruhsuz bedenim,
Kurtuluş çölde bir damla su kadar,
Yakın değilken kavrulmuş hayat damarıma,
Ansızın gökten düştün,
Sağanak sağanak toprağıma.


Kırdım çelik kabuğumu gün ışığı göründü,
Koştum dağ tepe umarsız ve çocukça.
Ilık bir meltem okşadı yanağımı,
Gamzeme bir öpücük kondurdu kelebekler.
Anne kucağı kadar sıcak ve samimi,
Gönül telime dokundu cennet kokan o eller.


Gün oldu devran döndü,
Söndü yanan kandiller.
Kızıla çalan mehtaplarda tükendik,
Zifiri gecelerde tükettik,
Katre katre sevdaları.
Kayboldu bende yüzün, yitip gitti
Çaresizliklerde yön bulduğum
Deniz feneri gözlerin.
Anlamı yoktu veda ederken sarfedilen
Temenni dolu sözlerin.


Bu döngü, kısır döngü,
Dün yoktum, bugün varım,
Yarın yok olacağım.
Bir avuç can suyuyla bir daha doğacağım.


Mehmet HÜSELEKOĞLU