Aşk zincire vurulmuş
Aşk tutsak ve sürgün
Başlar eğik, kalpler buruk
Ve gözyaşları kırbaç misali
Ha bire döverken yanakları
En acı feryatlar yükselirken gönülden
Kopup geldin zihnimin en karanlık
En kuytu köşesinden

Ağulu bir şırınga gibi teskin etti tesellin
Nasihatin zindan karası dehlizlerden de derin
Mukayet olamadım düştü dimağım dara
Kahpe bir imtihanmış farketsem de bir ara
Yuttu lav çukurların bedenimi ansızın
Sonra derin bir sükun anladım ki yalnızım

Aşk artık çok uzak
Aşk nasipten kesilmiş
En temiz duygularım söyleyin nerdesiniz
Soğuk bir kaldırım taşımı oldu
Sevgiden yana dostluktan yana cömert yüreğim
En sahte dostum senden miras bu ben
Kaydım düşüldü hissiyatın en kalın
En tozlu defterinden

Ayrılık ayrıldı da sen ayrılmadın benden
En sadık dostum yanlızlık
Evvelden ve ezelden

Mehmet HÜSELEKOĞLU