0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1405
Okunma
Kandiller söndü mü
Zifiri ve ıssız damımda
Halvet olduğum tek yoldaş
Aczim.
Bedenimdeki takat
Ve gözümdeki fer,
Yalnız emanet sermaye.
Bir bir saçarken çil çil
Ağaran saçlar, dökülen dişler
Habercisiyken iflasın
Kalp cevheri
Örümcek ağıyla sarılı
Bomboş, köhne, virane
Duymaz olmuş.
Uyandır ya RAB
Bu ölüm uykusundan.
Geç olup,
Melek’ül mevt gelip,
Uyandırmadan.
Mehmet HÜSELEKOĞLU
