Sevgilim...
dilimi acıtan kelimelerin hepsi sensin...

Nasılsın diye sorsa birileri,
’iyiyim’ diyemeyecek kadar semahındayım sensizliğin...

Öksüz sırtımı bir el okşasa,
bir yağmur tanesi damlasa göğsümün en yangın yerine,
yada biri sarsa sarıl (a) mayan yaralarımı...

Sevgilim...
Gündoğuşuna benziyor yüzünün beyazı,
Nasılda ürkek,nasılda telaşlı..

Bir şehri terketmek,bir şehri bırakmak ardında,kolay aslında...
Birşehri bırakıp ardımda,senin ardında kalmak...

Sevgilim...
Limanı olmayan bir gemiyim,
Mürettebatım okyanusun binlerce fersah altında,
ve hala kuşlarla iklimine göçmekteyim...

Sevgilim...
Artık filmin sonundayım,kendimi bile terkediyorum,
Uyu şimdi,sessizce yaşlan dizlerimin kapanmış yaralarında,
uyu şimdi,şiirini yazıyorum,
ve susuyorum...seni seviyorum...

enginname...