Ol şu zamanda bahar, heman hazan olısar
Yurd tutmaza meyhane; hoşca mekan olısar
Gördüğümüz bizlere şöyle nişan olısar
“İşidün ey ulular! ahir zaman olısar
Sağ müsülman seyrekdür, ol da güman olısar”

Ocak yanar is, duman; ateşimiz köz etmez
Bin akçeye alınan, satışında yüz etmez
Cümle kelâmı küfür; bir tek doğru söz etmez
“Danişmend okur, tutmaz, derviş yolun gözetmez
Bu halk öğüt eşitmez; sağır heman olısar”

Gördük sema uzakta, yer dersen o da katı
Kimi göbek şişürür, kimisi boy uzatı
Dokuz kumar beygiri, mercedesi ve yatı
“Gitti beğler mürveti, binmişler birer atı
Yidüği yoksul eti, içtiği kan olısar”

Tanışığı iteler, dost tutarlar ağyardan
Onca yanlış etseler, kâm alırlar tekrardan
Yitirmeden şöhreti, düşmeden itibardan
“Yani az kopdı erden, el çekmezden murdardan
Deccal kopısar yirden; anlar uyan olısar”

Bir sürü müskirâtı içerler kana kana
Kadın-erkek, kız-kızan dutuşurlar oyuna
Soyunup seğirdürler lâin şeytandan yana
“Birbirne yavuz sana, ittüğüm kalur sana
Yarın mahşer gününde işi yayan olısar”

Biz komazız Ahmed’i, siz Cehil’le öğünün
Bugün pür esrüksüz ya; yarın anda döğünün
Ölümü zulm bilürsüz, bizlere bir hoş düğün
“İy Yunus imdi senün, aşk-ıla geçsün günün
Sevdiğin kişi senün, canına can olısar”

Hünkâr DAĞLI