Fakirdi ama babaydı

Karısı birde kızı vardı

Üstelik çok hastaydı

Derman için yaraya

Gidecekti Ankara’ya


Yol parasını aldı muhtardan

Bir an için kurtuldu bu dardan

Yolculuk için gitti otogara

On sekiz saat sonra Ankara

Otobüste geçmiyordu zaman

Yollar vermiyordu aman

Durmuştu saat hareketsizdi salise

Koşup gidecekti koca meclise

Delik ayakkabı yırtık elbise


Varacaktı oraya

Gidiyordu Ankara’ya


Kızını anlatacaktı

Bir bir derdini dökecekti.

Bu hayat nasıl geçmişti bilmedi

Doğduğundan beri hiç gülmedi

Anası doğduğunda ölmüştü

Babası onun için evlenmişti..!

Ne zor günlerdi onlar

Bilmeyenler beni nasıl anlar

Gözyaşları süzüldü

Gördüğü rüyada

Derdi biter miydi

Bu kahpe dünyada …


Rüya girdi araya

Gelmişti Ankara’ya


Ben gülmedim

Bari çocuklarım gülsündü

-Fakirlik dedi,yüksündü

Ne yapalım Hak’tan gelen duruma

Vekilim çare olur belki yavruma


Meclis benziyordu saraya

İlk gelişiydi Ankara’ya


Acep bu halimle alırlar mı içeri

Dinlerler mi derdimi görürler mi naçarı

Ölürdü de anlatırdı derdini

Yoktu bu işin kaçarı

Zor bela girdi vekilin odasına

Selam verdi yanaştı masasına

Önü düğmeli kasketini çıkardı

İçinden Mevla’sına yalvardı

Telefon bitse de başlasam konuşmaya


Boncuk boncuk terler döküldü yanağına

Evet buyurun dedi vekil

-Yavrum dedi çok hasta

İlik kanseri oldu küçük yaşta

Tedavi gerekir yavrucağa

Elde yok avuçta yok

Tek çarem önce Allah sonra sizsiniz

Vekil sert bir şekilde

-Her gelen aynı şeyi söylüyor

Kimi hasta kim ise ölüyor.

Biz hangisiyle uğraşacağız

Bırakırsanız çalışacağız.


Gemi oturmuştu karaya

Nerden gelmişti Ankara’ya


Peki beyim dedi kalktı

Gözleri çakmak çakmaktı

Dokunsalar ağlayacaktı

Bu işin altından nasıl kalkacaktı

Yavrusuna ne diyecekti

Tedavi olmazsa bitip eriyecekti

Baktıramadım yavrum seni

Derdine çare bulamadım

Sana layık baba olamadım

Son çaremizde kurudu

Ama Allah büyüktü

Bu ne zor bir yüktü



Demişlerdi bu iş bakar paraya

Boşuna gidersin Ankara’ya

Son çaresiydi Ankara

Bahtı kara yazısı kara

Çıkardı yaktı bi cigara

Allahım niye böyle oldu

Vurdu yerdeki taşa gözleri doldu

Ne yapacaktı

Nasıl eli boş gidecekti köye


Gideli bir hafta olmuştu

Çalmadığı kapı kalmamıştı.

Telefon kartını takıp alo dedi

Hanımı ağlıyordu

İçerden sesler geliyordu

Bey dedi hıçkırdı

Ne var Hacer ne oldu

Avazınca bağırdı

Yavrum dedi hanımı

Aldı rabbim bizden onu

Böyle mi olacaktı bu işin sonu

Çaresiz baba diz üstü çöktü

Sayısız kere öksürdü

Kızım,kınalı yavrum dedi

Çırpındı ağzından kan geldi

Buluşuruz yavrucuğum

Buluşuruz Ruhi mahşerde

Çaredir ebedi hayat her derde


Cansız yığılan garibi görenler

Düştüler yaygaraya

Bilmediler ne için gelmişti

Şu koca Ankara’ya



Selim ADIM