mevsimidir
içinden geçen bin türlü hayalin
kendini resmettiği yüzünde bahar

şakaklarımda ak-lar
aşklar
sende hep bir yanı kara-lar

intihal duygularımın mevsimlik yalancısı
bir çiçekle nüks ediyor kıyametine fevrim
teninde kokuna dönüyor nevrim
sana olan aşkım
eskiden kalma bir devrim

mevsimidir
alıp başını gitmelerin
dudaklarda bırakınca buruk acıyı

tebessüme gebe kalan tomurcukların aldanmasıdır gözyaşı
ateşli sabahların yalnızlığında
umudun adını savuran salkım saçak saçlarına

kıyam etmiş zülfüne hasretimi dizerken tek tek
ağzımızda sancıyan sevdanın bin yıllık türküsüne
göz göze gelmelerimizi saklamışım
her yalancı baharın mateminde
açmamış kalbine

mevsimidir
yalancı şakayıkların senle sohbeti
dizilince koynumda inci gibi intihar

aşk sesi sen sesine karışırken
incinmiş sözlerinde
ayrılık kokan baharları oyaladın

ben bir çiçeği üzen kelimelerle büyüdüm
üzerlerinde zamansız solan hayatı büyüttüm
ahir ömrümde filizlenmiş bir aşk’a
kandım
kandım
kandım
yalan da olsa mevsimi
tam vaktinde aldandım…