Bülbül bülbüllükten gülse güllükten
Bıkar be üstadım hasret vurursa
Dağlar dağlığından yollar yolluktan
Çıkar be üstadım hasret vurursa…

Tanımaz padişah olsan cihana
Gök kubbe karışır feryat figana
Yerküre toz olur uğrar ziyana
Yıkar be üstadım hasret vurursa…

Aldığı her nefes kulu zehirler
Yalana dönüşür bütün zahirler
Kızıl kan rengine döner nehirler
Akar be üstadım hasret vurursa…

Yüreğin kıbleyi özü şaşırır
Sabır küpü olsan gene taşırır
Zemheri soğukla ruhu pişirir
Yakar be üstadım hasret vurursa…

Dinlemez bakmaz o gözün yaşına
Meyletmez kimsenin karakaşına
Bir anda tüm dünya kulun başına
Çöker be üstadım hasret vurursa…

Ne mevkie bakar ne de tacına
Akları düşürür siyah saçına
Ölmeden bedeni makber içine
Sokar be üstadım hasret vurursa…

Kalemi elinde ölse de şair
Gözü açık kalır hep ona dair
Hüzün çiçeğine dönüşür şiir
Kokar be üstadım hasret vurursa…


İHSAN TURHAN