KÂFİR ve ŞAİR


Bir gördüm, çöreklendin şu sol böğrüme
Söküp atmak isterim, sökülmez zahir.
Yazık edeceksin bak, bunca ömrüme
Dinin, imanın yok mu, söyle be kâfir?

Senin her istediğin, olsa da çile
Ben de değerin başka, bilmem ki niye?
Kök salıp da meyveler veresin diye
İste, seni kalbine gömsün bu şair.

Hele kır şu inadı, gel yamacıma
Koş, özlemişçesine atıl boynuma
Yaşayacağın aşkın farkına var da;
Sev istersen, bülbüle dönsün bu şair.

Ne zaman karşılaşsak, durum acayip
Gönüldeki koşullar olsa müsait
Bana yakın olmayı candan isteyip
Uzat da baldudaktan öpsün bu şair.

Göz göze gelişimiz vermezse zahmet
Bir ışık var demektir hayra alâmet
Tenin, tenime değdir; Kopsun kıyamet
Yağmur gibi, şiirler döksün bu şair.

Yaklaşıp da kaçarak kalmazsın bakir
Gözlerini bana ver, bakmasın hakir
Nerede yanlış yapmış; Maziye dair
Bir de senin gözünle görsün bu şair.

Artık gücüm kalmadı inan feryada
Kaybolup gideceğiz fani dünyada
Haydi, söyle gerçeği, yüz’e haykır da
Yedi bayram ceddine sövsün bu şair.

Sen yoksan, şu yürek de var olmayacak
Tabip yok bu yaraya neşter vuracak
Denemesi bedava, oldu olacak;
Git istersen güzelim… Ölsün bu şair.



Recep Ümit NİŞANCI
P.K. 3 - 59700
Muratlı - TEKİRDAĞ
namikcemal@