ölüm için saatini bekleyen bir veremlinin anıları bunlar
kayda değmedigi için kulaktan kulağa yayılan
kayda alınmadığı için abartısı yüklü
gercekleri hafif meşreb
öptüğü kadınların sayısı kadar kaybı yıllarının
öpemediklerinin özlemiyle küfürbaz
yeni kelimeler bulamadığı için
eski aşkına yazan
yazdıkca yeni bir ölüme yazılan...
tutanaklardan çıkarılsın son söylediklerim!
son dakikalarım hayatımdan,
son istediğim
eski ve ucuz bir amerikan filmi gibi yaşadığım hayatımın
bitmesinin ardından ekranda akıp giden isimlerin
yani hayatıma bir şekilde girip
kenardan izlemiş olsa bile tüm oyuncuların
alfabetik sırayla geçmesi...
hakkı geçmesin diye değil
bizzat uzerimde hakları olsun diye
tüm sevdiklerimin...

son anını yasayan bir veremlinin kalp ağrısı tüm bunlar
ne ekleniyor daha çok üstüne acılarımın
nede eksiliyor yazınca
ne unutuluyorum unuttukça
nede insanlar görmedigi sürece...
içime çektim bütün hayallerimi
bir türlü sığamayan ayaklarımı
yorganın içine çekmem gibi
ısınamadığım için değil
korktuğum için kör karanlıklardan...

algılayamadıklarımın uzağında
anlatamadıklarımın ağırlığında
bir tekerrürden ibaret olmak ne kadar umrumda?
yada umrumda olan ne kadar daha tekerrür edecek hayatımda
kaç küçük sevgili daha büyüteceğim satırlarımla
kaç kadının sevdasına meze olacak öğrendiklerim
ve ne kadar daha ögreneceğim
bir aşkı bitirdikten sonra gecenin ilerleyen saatlerinde
hazırlayabilmek yorgun kalbimi
yeni bir aşka
yalnız uyanılan sabahlarda...

bir veremlinin kabusunu yazıyorum günlerdir
ayık kalamadığım icin damarlarım bu kadar ağrıyor
enjekte etmekten alkol kıvamındaki hayallerimi
uzadıkca uzuyor söyleyemediklerim
bir telaş icimde
bir yetişememek kaygısı
sanki hayatım boyunca her buluşmaya yetişmişimde
kendime gelmeden önce
söylemek istiyorum içimdekileri
bir devlet hastanesinin soğuk morgunda...