biri sever biri bakar..

ağzımın içinde geveleyip durduğum
çiğneyip çiğneyip yutmadan tükürdüğüm
ruhumun kalıntıları...
tek bir aspirinde yeter bazen
dindirmeye başındaki ağrıları
aspirin büyüklüğündeki bir kurşunda...

yarıya kadar çekilmiş bir bayrak kadar üzgünüm şimdi

bir sayınının karekökünü almak gibimidir
insanın özüne inmek?
en asalı hangisi insanın
ne kadar zorlasanda
kendi içinde bölünemeyeni
büyük bir hipermarketin elektronik bölümünde
eli bırakılmış çocuk gibiyim
aklım fikrim yerinde durmuyor...

hayatım boyunca
hicbir çekilişte ikramiye kazanamadığım icin
kendi çekilişlerimi düzenliyorum
cekilişlerime katılanlara
büyük mukafatlar vaat edip
hiç tanımadıkları isimlere
çıktığını söylüyorum...
hiçbiri de çıkıp öyle biri varmı diye sormuyor...

aklımın icine sığmayanları
küçük kağıt parçalarına nasıl sığdırabilirm ki?
yel değirmenlerini yenmek değil
o savaşta esir düşmek istiyorumdur belki de
zırhımı üzerimden çıkarmadan
yara almak,
kan kaybederken dizlerimin üzerinde
ölürken belki de
küstahlık yapıp hesap sormak
tanrıma
gücün bunamı yetiyor diye...!