SENİ NE ZAMAN GÖRSEM


Seni ne zaman görsem; Dağılıyorum
Bir tuhaf oluyorum, daral geliyor !
Eski bir saplantı mı bilemiyorum ?
Küt, küt atıyor kalbim, içim eriyor
Avuçlarım terliyor, dizim titriyor
Olanlara bir anlam veremiyorum.


Seni ne zaman görsem; Tutuluyorum
Derdimi söylemeye dilim varmıyor.
Zihnimde raks ediyor onca kelime
İki lafı üst üste koyamıyorum.
Neler, neler geçiyor bilsen gönlümden
Diyemiyorum işte... diyemiyorum.


Seni ne zaman görsem; Panikliyorum
Oysa geceler boyu talim etmiştim
Önüne çıkacaktım senden habersiz
Cesaret firar etti, yürek; Selanik !..
Yine geçiyorsun bak kapım önünden
Bense, bir adım sana... gidemiyorum.



Seni ne zaman görsem; Çıldırıyorum
Saymadım kaç bahar geldi de geçti
Tek kelâm edemedim bunca yıl oldu
Nasıl fark etmiyorsun, " hayret bir şey ya ! "
Sabreden dervişim hesapta güya...
Ele varırsın diye... kahroluyorum.


Seni ne zaman görsem; Sarsılıyorum
Bir zelzele başlıyor sol tarafımda
Kaybetmek korkusuyla ürperiyorum
"O, yalnız bana ait, bana" diyorum
Birisi var kolunda bu mümkün değil
Yabancı da gelmedi; Tanıyor muyum ?


Seni ne zaman görsem; Utanıyorum
Haberin dahi yoktu duygularımdan
Gelin-güvey olmuştum kendi kendime
Nereden bilecektin ki; Melankolimi ?
Vardın işte sonunda... Emmimgillere !
Seni ne zaman görsem; " Y E N G E " diyorum.


Recep Ümit NİŞANCI
06.07.2008
Muratlı - TEKİRDAĞ.