Haritası büyüyor acıların
Kirli bir ırmak
İncitiyor toprağın güzelliğini
Karşıma sen çıkıyorsun
Bir mumun esrik alevinde
Tam bir mavi hülyâ senin yüzün

Sırtımı bir dağa yaslasam
Bir çocuk büyütsem düşlerimde
Oysa kederim yüzümde saklı
Yüz yıllık acılarım
Bunu sen biliyorsun

Tenhâ bir yalnızlık benim türküm
Bitmeyecek hiç bir zaman hikâyesi
Yorgun bir yolcu gibi
Ağır bir yükü taşıyorum
Öyle günler yaşadım ki
Geçmişim sulara gömüldü


Sen tutup bana
Yağmurda ıslanan bir serçeden söz ediyorsun
Gökyüzü bana göre değil
Yıldızımı çoktan unutmuşum
Şimdi gölgem yere yakın
Bir de toprağın altından duyulan sesler
Biliyorsun gidecek başka kapım yok
Bütün yollar sana doğru

Bir parça kiraz bir kaç damla su
Senin düşlerini emzirirken nisan bulutu
Tüfeğini çekiyor ölüm
İşte sûret işte can kuşu
İşte bu benim yeni fotoğrafım
Gözlerimde hayatın son uykusu

MUSTAFA ÖZÇELİK