0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1227
Okunma
Bak öğle güneşi eski bir yazdan kalma
Vakit tamam, sulara gir
Sadece kendi sesinle
Bir berzahtan geçerek
Bir servinin niyaz dalı ol
İşte câm içinde cân
Sana hayrân sarmaşıklarla
Gizli bir yeşilliğin nazına katılarak
Bir çöl çiçeğinin güzel rengiyle
Ufuklara yelken aç
İşte kanat sesleri martıların
Denizine geri dönüyor dalga
Suların titreyişi ve akşam
Akşamın o erguvânî rengi
Yıkanır ruhun gözleri üryan
Yıldızlar semânın raksında
Mahmur bir gecedir bu
Saydam bir tülün ardında
Yedi iklim dört bucak
Akşam kuşları sularla coşarak
Dinliyorlar ay senfonisini
Sermest bir yıldızın ışığı
Düşsün senin de kalbine
Yaprak yaprak çözülsün akşam
Savur toprağa küllerini
Bağrında büyüsün incir ağacı
Bozulsun tılsım, aksın kan
MUSTAFA ÖZÇELİK
