Söyle daha ne kaldı, benliğimde yanacak
Küllere döndürdün ya, daha ne istiyorsun.
Kirpiğimde saklanan, bir damla gözyaşımı
Sellere döndürdün ya, daha ne istiyorsun…

Bir zaman kasırgaydım, ağaçları deviren
Gemilere korkuydum, değirmenler çeviren.
Şimdi kuru yaprağa bile gücü yetmiyen
Yellere döndürdün ya, daha ne istiyorsun…

Ne arı, ne kelebek, ne kuş kaldı ötüşen
Dört mevsimim hazandır, yok ki bir şey değişen
Yağmurlara hasretken, dalına ateş düşen
Güllere döndürdün ya, daha ne istiyorsun…

Gözlerin telden kafes, ben içinde bir kuşum
Kaçıp gitmem imkânsız, yok inan kurtuluşum.
Seni hep mutlu etti, çırpınış kahroluşum
Del’lere döndürdün ya, daha ne istiyorsun…

Kulhilmi’yim, farkım yok inan ki ölenlerden
Utanır oldum artık, halime gülenlerden.
Bıkmadın mı birtanem, beni böyle hallerden
Hallere döndürdün ya, daha ne istiyorsun...