Sanki örümceğin ağı misâli
Her nereye baksan yoldur şehirde.
Elini kaptırsan, kopuyor kolun
Arsızı hırsızı, boldur şehirde...

Barındığın yere öderken kira
Kimi dolar ister, kimisi lira.
Bir çok isme sahip, bildiğin para
Herkes ona köle, kuldur şehirde...

Gücün yetmiyorsa orak, sabana
Güvenme hiç sakın, ana, babana.
Otunu, çöpünü atma yabana
Onlar bile para, puldur şehirde...

Karıyla kocanın, kesesi ayrı
Çalışır çabalar, görülmez hayrı.
Derler ki, evlilik çekilmez gayrı
Yüzde elli biri, duldur şehirde...

İster akıllı ol, istersen deli
İstersen kafir ol, istersen veli.
İnsanım demeye, varmıyor dili
Kimi sağcı, kimi soldur şehirde...

Herkezde asıktır, bir karış surat
Konuşmaya kimse, etmiyor cüret.
Enflasyonla birde, asgari ücret
Hesabı kitabı. yıldır şehirde...

Bazen çoban olur, koyun güderdik
Yatar kalkar, hergün, şükür ederdik.
Köy yerinde bulgur, tarhana yerdik
Menüsünde kaymak, baldır şehirde...

Beton kaplamışlar, her bir alanı
Asfaltla örtmüşler, geri kalanı.
Arama papatya, sümbül falanı
Kara çalı bile, güldür şehirde...

Loto, Toto, Yarış. Milletin zevki
Her şeyden değerli, makamla mevki.
Geçmiyor dostluklar, geçmiyor sevgi
Mecnuna leylası, eldir şehirde...

O kadar çoktur ki, Kendin yitiren
Yoktur doğrulukla, bir iş bitiren.
İnsanı idama, hapse götüren
Doğruyu söyleyen, dil’dir şehirde...

"Kul hilmi"yim, Yalan değildir sözüm
Korkarım ki bir gün, Bozulur özüm.
Bilmez idi köyde, Yaş nedir gözüm
Şimdi sanki pınar, seldir şehirde...

Nermin Aydın Hanıma Teşekkürlerimle..