20
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
3907
Okunma
Ne dünyam eski dünya, nede ben aynı kaldım
Gittiğin günden beri gözümden yaş akıyor.
Ardında bıraktığın, hasretliğin mıh gibi
Sensizliği beynime, yüreğime çakıyor...
Katlandım onca zulme, çektim de bin bir çile
Şikayet sanma diye getirmedim hiç dile.
Dünyamı zindan eden, kara Bulutlar bile
Yağmuru esir alıp, şimşeği bırakıyor...
Beni isyan ettiren kaderimle barıştım
Hasretinle yan yana yaşamaya çalıştım.
Dünyanın dertlerine öylesine alıştım
Ne buzullar üşütüp, ne de çöller yakıyor..
Gidemez oldum artık. o eski izlerimden
Bedenim ağırlaştı, hayır yok dizlerimden.
En ufak bir heyecan beklerken gözlerimden
Biri ıssız yollara, biri kabre bakıyor...
5.0
100% (19)