17
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1790
Okunma
Bir zamanlar dostça, yüzüme gülen
Selamı sabahı, verenler nerde.
Yağma olmuş onca bostanım, bağım
Bahçeme destursuz girenler nerde...
O zaman da bendim, gözyaşı döken
Kalmasın diyordum, boynunu büken
Şimdi dört bir yanım, çalıyla diken
Gülümü goncayken, derenler nerde...
Dökülen gözyaşım, dönsede sele
Anlatması çok zor, gelmiyor dile.
Yükleyip sırtıma, binlerce çile
O günkü sefayı, sürenler nerde...
Kul Hilmi diyor ki, kalmadı heves
Belki bu son günüm, belki son nefes.
Kulağım kapıda, gelmiyor bir ses
İyiyken hatırım soranlar nerde...