Yeşil seccadenin üstünde
Kalbini kadim bir saate ekleyip
Bir ışık ol önümde
Bir dilek tut içinden
Yüzümden bir tarih çıkar
Söz hâl olsun yeniden

Bir ak kuş kanadında
Revan bir yolculuğa çıkıp
İşaretler bularak her canda
Şavkınla sırra dönüşerek
Çocuk gözlerinde yürüyelim
Özge bir baharın sularına

Nasılsa biter saatlerin ömrü
Nasılsa gelir akşam
Hangi dalga hangi sudan yaratıldı
Hangi ağaç hangi tohumdan
Ruhumun bir resmini çek
Rüzgârların içinden geçerek

Sır olduğumuz aynada
Şimdi her şey ve herkes bir noktada
Kadim bir kokuya yaslanarak
Kendi varlığını arıyor
Duru bir söz denizinde
Buldukları kendi rengi

Avucuna dünyayı sığdıran gezgin
Bastığın toprak buhurdan
Bir dağ diğerine uzaktan seslenirken
Söyle ne gördün bir rüyâdan başka
İşte gelip geçtin ömründen
Yüzün buğday sarısı sözün efgân

MUSTAFA ÖZÇELİK