4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1460
Okunma
Güneşin öte yakasında güvercinlere yem taşır Anka kuşu. Kristal dökülüşlü an’larımızın çiçeklere sarılıp yattığı gecelerde sevdaya şiir oluruz. Ölümsüzlük iksirini ararken kral mezarlarında binlerce kılıca göğsümüzü veririz. (Sevdaya yüreğini verebilenlere) …
Nabzımın dar geçitlerinden geçerek aşkına geldim
Bütün saatlerin şiir gecelerinde ben, bir seni sevdim
Sevdanın kervansaraylarında sevgine yataklar serdim
An’lar damlarken yüreğinden, iklimlerinde gezdim
Döküldüm ovalarına yar, bu sevdaya yürek verdim.
Çocuk ruhuna dönmüşüm ben aşık yüzümü
Ne zaman acıksam aşk sofrana kurulurum
Sınırsız umutlarla, ruhunda kaybolurum
Yarınlar yansır gözlerinden seni solurum
Ölümsüz sevgini yudumlar, sevda olurum.
Bakınca sana şebnem kokusu yayılır içime
Sükût ağrılı sessizliğin içinde kaybolursun
Maviyle dans eder yüreğim, beni bulursun
Gökçül kanadına tutununca yıldızım olursun
En gizli yerimdeki yarasın sen, bırak kanasın.
Binlerce masalın sayfalarında geziniriz seninle
Nasırlı avuçlarımdaki yaşam dövmesisin bende
Keskin kılıçlara versek de başımızı biz birlikte
Mecnun’un sabrı, Leyla’nın ruhu dolanır içimizde
Gizlice gel sultanım, düşür giysilerini gecelerime.
Selahattin Yetgin
Cevap Yaz