29
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2671
Okunma

(Ben O’nun adını Kardelen koydum)
Ayrılık yazıyor bugün kalemim
Sen yoksunya dünya dardır kardelen
Sükûta dönüştü dilde kelâmım
Hasretin sinemde hardır kardelen
Teessür bahtıma gönenmiş gibi
Sanki tescillenip onanmış gibi
Kırk yaşın aşkları kınanmış gibi
Muhabbet hitamı zordur kardelen
Saatler amansız geçmek bilmiyor
Yaşlı cüssem arsız yola gelmiyor
Dimağ çoktan öldü beden ölmüyor
Ne kadar yaşasam kârdır kardelen
Kahır dolanıyor yalnız lehçeme
Hüsranlar doldurdum meyil bohçama
Şöyle bir baktımda sevda bahçeme
Yaz gelmesi muhal kardır kardelen
Sönümsüz alazın içime düştü
Gaile dağ gibi boyumu aştı
Hamdı senden önce benliğim pişti
Gelde bu yangını durdur kardelen
Sende şu an beni anıyormusun
Ha geldi gelecek sanıyormusun
Mümkünsüz kaderi sınıyormusun
Her şeyde bir hayır vardır kardelen
Sabır taşı olsa çatlar inanki
Ruhumda volkanlar patlar inanki
Yokluğun dertleri katlar inanki
Hayalin ayn’ıma yârdır kardelen
Zeki BEKAR
Teessür : Dert, elem
Hitam: Son
Dimağ: Beyin
Meyil: Gönül
Muhal: İmkânsız