YAŞIYOR MUYUM DERSİNİZ

Zaman durdu
Sensizliğimin arifesinde
Çekildi bir perde
Çöker karanlık üstüme üstüme
Karanlığın gölgesidir tenimi okşayan
Ten üşür
Ten donar
Ten çatlar
Can çekişir beden, can
Gözyaşlarıma karışır kan damları
damla damla
Düğümlenir boğazımda, lokma lokma

Zaman durdu
Sensizliğimin arifesinde
Bir yük çöker omzuma
Ağırlığının binlerce katı
Büker belimi
Kulaklarını çınlatan
İniltilerimdir anlıyor musun?

Nasıl geçti
Nasıl bitti senli yılar
Masal gibi, düş gibi
Durdu zaman sensizlik arifesi
Saniyesi asır gibi, asır gibi…

Can çıkmadı bedenden
Cananım çıktı, cananım!
Nefes alıyorsam, yaşıyor muyum deriniz
Yok, yok!.. Bu benimki yaşamak değil
Cehennem azabı
Durdu zaman, canansızlığımın arifesinde

İbrahim ŞAHİN