Son eklediğin şiirden başladım, okudum...
Yok yok, defalarca başa dönmek gerek..

Dönmek gerek , şiirleri her seferinde biraz daha yüreğe gömmek için..
Kutlarım alicengiz..

...gönlünüzün gözünü bana çevirdiğiniz için, sizlere ne kadar teşekkür etsem azdır...

her birinizi seviyorum...

sen hep aşk yaz AliCengiz,

ama bu kadar gecikmeden, özletmeden dizelerini...

dostluğumla...

yeniden hoş geldin Alicengiz..özlettin şiirlerini...


yine harika bir şiir.Alicengiz şiirlerini her zaman çok sevmişimdir..gerek kullandığı dil bakımından sadeliği, gerekse
şiirde yakaladığım melodi şiire çeker beni..bir de şair aşkı yazıyorsa...:))

kutluyorum şair...sevgiler bıraktım sayfaya..

şiiri, şairi, emeği ve duygu yüklü yüüreği

kutlarım

saygılarımla..............

seyri önceden belli hayatın
sırrındadır nefes
hayalhanesi raks edince ruhta
kâh acı
kâh sancı
sessiz bir elvedanın baş tacı
çekilmiş sürmelere
en mahremini yazdıkça kalem
öylece silinir
bir başkasına kazınan kader


Kalem kaderi bozabilir mi?? "Bozabilir şairim" diyeceğim ama sevdiğim bir şair, şiirle dünyayı kurtarabileceğiniz düşüncesine kapıldığınızda evet çok iyi bir şair olursunuz ama gerçek dünyayla bağlarınız kopmaya başlar demişti...

Burada bir tercih yapmak gerektiğinde zaten biz hiç gerçek dünyada yaşamadık diyebilirim. Biz hep mısralardaydık hep mısralarla dünyayı insanları değiştirme ülküsünün peşindeydik, yani bilinçsiz bir tercihti bizimkisi dourganlığımızda bize eklenen ve durduramadığımız. Şimdi böyle aman ha buna inanırsan düşersin gerçeklikten dendiğinde korkmaya gerek yok çünkü zaten düşmüşüz... Bugün ve bundan sonra bizi yok yazın hocam dünya defterine demek geliyor içimden...

Bu nedenle kalem yazarken silinen kader düşüncesine inanalım şair ve hayatın seyrinin belli olması düşüncesine inat daha çok yazalım, döngüleri kırmak için...

Sevgilerimle...
(Dimdik duralım üst dudağın ile burnun arasındaki dikine girintinin üzerinde)

Derya

zamanın karanlık yüzünü saklamadıkça içimde
hasretin gölgesinde kalmış katre
bulamaz
canımın usulca aktığı yeri
ne vakit yağmur kaybetti
gözlerini
benim sende bitmişliğim buldu
kederi
yıllarım yabancısıydı yolunun
bakışlar nişan düşürdükçe yalnızlığa
bir sonsuzluk kapısı açılır/ diğeri kapanınca
sus haritasında iki uzak nokta kadardık
öylece vardık

öl bana
gönlünün hayatını ver ey aşk…!

kutlarım çok güzel çalışmaydı. saygılar...

"ne doğan güne hüküm geçer"
ne de yürekteki aşka...

çokça şiirdi

sevgiyle...

gittiğine inandırdığım ellerim
bittiğine inandıramadığım kendimi boğar
sureti sende kalan aşk’ın
aslı bende doğar
yüzünün solduğu bahar akşamında

Şiir kendini okutuyor ki imgeler oldukça yerinde kullanılmış anlamı daha da zenginleştirmiş.
Sesteşler ve aliterasyon şiire yakışıyor, dizelere ahenk yüklüyor.


Günlük dili, şiire çeviren işte bu dize!

ne vakit yağmur kaybetti
gözlerini

Şiir dilin tersinde yer alır demiştir edebi yazım düşünürleri ve Salâh Birsel bakışıyla da bu onaylanıyor poetika şiiri bayağıdan uzak tutar, kuramı vardır şiirin ve bu anlatım ve betimlemenin verdiği yoğunluk akılla ve duyguyla birleşirse diğer kavramların yerine oturmasını sağlar.

Beğenimle ve başarılarınızın devamını dilerim.
Şiirle...

aşkyazar hoşgeldin,

sen sen
diye diye
yok oldum bende
ve
yoktun sende

hep güzel dizeler düşüyor bu sayfaya ...ve hep şiir...
kutlarım yürekten sevgili alicengizoyunu değerli şair...
sevgim saygım her daim...

öl
ki yeniden doğabilesin
ilk günkü gibi
öl
e mi?


Sevgimle şair

değsin aşkın ateşi gönüle ki
yansın alevlerde yürek
şifresi çözülmeden...

Uzun süredir özlemini duyduğumuz şiirlerinle hoşgeldin şair...

Aşkın tılsımı eksilmesin yüreğinden...

Kutluyorum...

Sevgimle hep...