AL GÖTÜR YORGUN ÖMRÜMÜN SARARMIŞ ANILARINI

Buğulanırsa gözlerim, serin Ankara gecesi
Al götür yorgun ömrümün, sararmış anılarını
suskunlaşan dudağıma, candır isminin hecesi
Al götür solgun ömrümün, kararmış anılarını

İçimde külleri tüten, yeni sönmüş yanardağlar
Patlamaya hazır bekler, ömrümün göç yollarında
Yürek ikliminde duran, ulaşılmaz karlı dağlar
Aşılmaya hazır bekler, yar sevdamın kollarında

Benliğimi yitirirken, sevda aşığı şehirde
Kararan ömrümün sonsuz, yalnızlığına savruldum
Ruh buhranlarına düştüm, derince akan nehirde
Yorgun yüreğimin sonsuz, ateşlerinde kavruldum

Sonbaharında kaldığım, ömrün hazin senesinde
Zemheriden acı sözün, suskun yüreğimi dağladı
Hasretinle çağladığım, gözlerinin deresinde
Vuslatına eremeden, yar yüreğim kan ağladı

Kurtulur karabasandan, seninle ısınırdım ben
Yalnızlığın hicranında, sevdayı çoğaltamadım
Susuyorsun başın önde, nasılda böyle oldun sen
Kırlangıç fırtınasında, ferdayı çoğaltamadım


Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi
[email protected]