Akılla aram bozuk aşmışım hayretleri,
Aşk ilmeğin boynuma doladığı yerdeyim.
Umudun nişanı yok, firkatın hasretleri,
Hüzünle kederlere uladığı yerdeyim.

Ömür boyu sevdanın ayak izini süren,
Her nefesin sonunda kaderi tuzak ören,
Leyla’sının yerine artık Mevla’yı gören,
Mecnun’un fânileri elediği yerdeyim.

Feleğin sillesine yumuşak başlısının,
Yâr yâr diye inleyen ömrünce yaslısının,
Gece gündüz biçare gözleri yaşlısının,
Yavru ceylan misali melediği yerdeyim.

Cehennem ateşinde yanıp kavrulan gönlün,
Dünyada bahçesinin kalmadığı sümbülün,
Yürek katreleriyle içi yanmış bülbülün,
Solan pembe gülünü suladığı yerdeyim.

Aslı yerine çile yudumlayan kefilin,
Kalbi kan ağlıyorken mantık söyleyen dilin,
Canana can adayan o güzel ismail’in,
Maşuğun rızasını dilediği yerdeyim.

Nefisle muhabbetin daima atıştığı,
Mahbubun bakışıyla bir nebze yatıştığı
Vicdan sesiyle aşkın kalbinde çatıştığı,
İbrahim’in bıçağı bilediği yerdeyim.

Zübeyde Varlı 01.03.2009