Sabah öğlen akşam gece yarısı
Aklımda sen varsın unutamadım
Vay dilimi soksun eşek arısı
Seni sevdiğimi söyleyemedim

Madde değil seni manada sevdim
Bu yüzden sevgini kalbime gömdüm
Senden ayrı mecnun deliye döndüm
Seni sevdiğimi söyleyemedim

Umarım mutlusun vardığın yerde
Rabbim düşürmesin seni hiç derde
Belki kavuşuruz bir gün mahşerde
Seni sevdiğimi söyleyemedim

Aşıkların derdi çilesi çoktur
Seven gönüllerde ayrılık oktur
Belkide sevgimden haberin yoktur
Seni sevdiğimi söyleyemedim

Akıl mantık ile yordum kendimi
El sözüyle zedeledim fendimi
Sana açamadım tek bir derdimi
Seni sevdiğimi söyleyemedim

Bir kez fırsat doğar koca ömürde
Samanlık seyranmış iki gönülde
Pişman olmak varmış günün birinde
Seni sevdiğimi söyleyemedim

Treni kaçırdım ömür boyunca
Hep dövünüp durdum yaya kalınca
Yaban eller gonca gülü yolunca
Seni sevdiğimi söyleyemedim

Sevginle ışırdı karanlık dünyam
Gündüz hayalimdin gece de rüyam
Güner der nazlı yar kurbanın olam
Seni sevdiğimi söyleyemedim

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 23.02.2009