1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1350
Okunma
Sen yokken ülkeler, kıtalar yasta,
Şehirler virane, dağlar çaresiz.
Evren yorgan-döşek, ölümcül hasta;
Gökyüzü günlerdir ağlar çaresiz.
Sanki cümle alem seni anmakta;
Dağların başını kaplamış duman,
Sağnak sağnak meteorlar yağmakta,
Yıldızlar kayıyor gökte durmadan!
Kasırgalar susmuş, lodoslar dinmiş,
Uysal bir rüzgara dönmüş fırtına!
Sulara ölümün sükutu sinmiş;
Tonlarca yük binmiş yorgun sırtına!
Dolunay sararıp soldu günbegün
Yıllarca kıvranıp aktı ırmaklar…
Gecede telaşlı bir hal var bugün;
Besbelli koynunda güneşi saklar…
Dön ki; ölü ruhlar, melekler yasta,
Cennetin gülleri soldu hüznünden…
Evren yorgan-döşek, ölümcül hasta;
Kıyamet yaklaştı senin yüzünden!
26 Aralık 1999
Cevap Yaz