BIR SAFAK DÜSLÜYORUM

Insanim; milyonda bir yasam hakki
Milyonlar gibi nasip olmus bana da
Aci çigliklarda merhaba derken yasama
Oyuncagim olmus ilk korkum, ilk çiglikta

Parktaki kuslar benden
Ben kuslardan ürküp kaçmisim
Mavi bulutlara bakamaz olmusum
Yagan kursun yagmurlari korkusundan

Yasitlarim benden, ben yasitlarimdan korktu
Ne onlar bana, ne ben onlara güvenebildim
Sarilip; seviyorum diyemedik içten içe
Desek de kim inanir, sevgi yasak kilinmis

Masallarla büyüdük, koca adam olduk
Masalarda iyi dev adamlar vardi
Yasamda hiç mi iyilik perileri yok
Masal olan yasam mi, yoksa düsler mi

Çaglar ötesini okutup ezberlettiler
Insan çevresini kesfetmedigi için korkmus
Çevresine karsi silahi üretmis id egosu
Bugün uzaylara hükmediliyorsa korku niye

Insanin hemcinsinden korkmadigi
Mermilerin çocuklara seker oldugu
Parklarin, sokaklarin çocuklarin oldugu
Bir safak düslüyorum, bir safak…


Karabulutlarin maviye çaldigi
Dallarin meyveye sardigi
Davullarin vurdugu, zurnalarin çaldigi
Bir safak düslüyorum bir safak

İbrahim Şahin 2