uzun zayıf çelimsiz
omuzlarıma
bir aslanın açık kahverengi
sağlam postunu giyerek
sıkıca ve sağlamca
anne veya babamı
ya da her ikisini de birden
bindirerekten
hafiften hafiften
taşımaya çalışıyorum
karanlıklara dogru
bilinmeyen yerlere
babam
yaşlı titrek sesiyle
üstün körü
bir şarkı söylemekte
avutur gibi kendini
ve bizleri
oradalar oradalar
bütün parlayan şeylerin
parıltıları orada
hatta gölgeye çatılmış
tükenmiş silahların
saçtıgı sönük parıltılar da
ben de
yarı körelmiş gözlerimle
bakarak
bakmaya çalışarak
bir şeyler gördüğümü sanıyorum
orada
bekleyen karanlıkta
yukarıdan
karanlıktan
annemin sesi geliyor
şaşkınlıkla belki de korkudan
kim var orada
oradaki kim
söyle bana
adım adım hep birlikte
oraya dogru ilerliyoruz
son yolculuga çıkıyoruz
yolumuzu bulmaya çalışarak
evimizin anılarından
miras kalan bana
karanlık gölgeler altında
Ve
son bir umut ve gayretle
kavuşmaya yüce yaradana


poetry dergisi..şubat 2009

Türkce uyarlayan..Metin ŞAHİN