14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1719
Okunma

savaş çocukları ateşte açan çiçekler
boyunları bükük mahzun
kiminin bedeni yaralı
bazılarının yüreği
küçücük kalpleri korkuyla atıyor
patlayan bombalar kâbusları
korku göz bebeklerinde yer etmiş artık
gözyaşları
alamadıkları oyuncaklar için değil
bir yudum ekmek
bir yudum su
bir yudum umut
bir yudum huzur
ateşte açan çiçekler onlar
yıkık dökük virane hayatları
en güzel hatıraları
uykularında gördükleri rüyaları
mum ışığı kadar var mıdır?
acaba umutları
bin yıl öncesine geri döndü
yaşadıkları yurtları
gözlerinin önün de yaşamını yitirdi
hayatta ki en yakınları
şimdi çoğu kimsesiz
çoğu çaresiz
kendini bilmezlerin tecrit ettiği
Gazze çocukları
SELMA ARDIÇ TAN (2009)