beyazlar içinde elim göğsümde tam kalbimin üzerinde
size dönük aydınlığın umuduna avuç açmada
karanlıkların zulmün üzerinde meydan okumada
tam da o ince çizginin yaşarken ortasında
kelebekler tüm renkleriyle etrafımda
aynı ömrün kaderine tebessümle kanat çırpmada

sen / siyahlar içinde uzakta yasadışı sevmelerinle
adım altın sarısı buğday başaklarında ufukta alabildiğine
rüzgârın sevdasının okşayıcılığına karşılık verirlerken sessizce
dokun onlara yağmur damlalarını yüreğine sakla
beni hatırla / bil ki güneş o an sizi sevgiyle selamlamakta

ben / umut için dönerken kelebeklerle beyazlar içinde
mekânım olmasın gökyüzünde
gözlerimin hüznünün sevdası uğruna
bıkmadan usanmadan izlerimi takip eden
göğsümde tam kalbimin üzerinde her biri bir ülkede
her biri acı bir çığlık ayrı bir resmin içinde
bin yara bin kara delik hüznümün kuyularında

deprem ve kasırgalarda silahların hain acımasız saldırışlarında
her biri bir resimde can verenlerde elimi uzatamam sana
açlıktan gözyaşlarına sinek konan bedenlerde
akbaba’ya terk edilmiş minik bir yüreğin çığlık sessizliğinde
her biri bir resimde hüznümün içinde bin yara bin kara delik
kelebek ömrü sanki umurumda elimi uzatamam sana
mekânım olmasın gökyüzünde

sen / uzakta tâ ufukta gözlerimin hüznünün sevdası uğruna
izimi bulup kara delik yaralarımın kuyularının içine düşmeden
adım yağmur damlası buğday başağı süzülüp tüm renklerimle
kelebeklere eşlik ederken dokun onlara
beni hatırla / bil ki güneş o an sizi sevgiyle selamlamakta

esen yele direngendi ya hesap soran asi saçlarım
zamana yenik düştü tel tel
sırtımda saplanan binlerce ok paramparça bedenim
kanlar oluk oluk beyazlar üstünde
ben düşmeden bulursan eğer bak kara delik kuyularına
mekânım olmasın gökyüzünde
görebilirsen bir kıvılcım bir ışık / bak / kendini göreceksin
ve senden kaçışlarımın suskunluğunu anlayacaksın

adım yağmur damlası buğday başağı dokun onlara
beni hatırla / bil ki güneş o an sizi sevgiyle selamlamakta