sak zamanlarda
son vaprumdun
yüreğinin kitabına sahaftı ellerimin
sensizliği
sen sanarak ölümsüzlüğü okşayışı

sak zamanlarda
son vapurumdun
şiirlerime konuk martılar
öperdi kara sevdalı alnından yalnızlığımın
istanbul’da yokluğun da öyle güzeldi ki
velhasıl
buralardaymışsın
zaten ben nerede mesken yapsam kendime
sert bir siyaha kök salan yalnızlığı
en güzel mavi olurdu acı çekmek
ama senin içinse acı çekmek
iki dirhem bir çekirdek
olurdu gözyaşlarımın ihtiraslı acı kahvesi
ağlayışlarıma bakarak fal tutardın
uzun bir yol gözükürdü ellerimize
öpüşmeye düşkün dudaklarımıza
sen bu kentin tarihiydin
antik trajedime en çok yakışan
bir ikindi sakinleşmesi

gözlerimin sana bakışının kırkyıl hatırı olmalıydı
acı kahve tadında düşlerdik ya güya
itina ile kentin tarihine yaslanmış
zamana karışmadan kaybolmayışımızı
hah
laf-ı güzaftı kendimizi kandırıp kandırıp
bir yerlere taşıyışımız
eski bir çay evinde kumrallaşarak
ölmeliydik biz
yaşlanmadan saçlarımızın okşanmak arzusu
zaman yüreğimizi dalayan bir kuzgun olmamalıydı

san ki ben de yokum artık
ama istanbul yokluğumuzda bile öyle güzel ki
ve yüreğinin unutmak konulu kitabına sahaftı ellerim
ellerimi çıkarmıyorum ceplerimden
güneş çalmasın diye yaşadıklarımızı
sonra unutsan da
beni unutacaksın ya
razıyım unutmana beni
ama beni...

sonra kim boyun büker böylesine ayrılığa
konusuz yorgun argın
kim paltosunu sırtına geçirip
düşer sokaklara
seni anlatacak bir zaman aralığı daha bulmak için...
ben gidersem zamanı da alıp giderim
ihya ederim tüm gitmeleri

sarışın bir ışık parçasıyla dolarsa
sokağın köşesine bakan yanı düşlerinin
ben gidersem zamanı da alıp giderim dedim ya
bilemezsin ne zaman gittiğimi
aldanırsın şapşallll...
o gördüğün soğuk sabah güneşi ben değilim
ve hiçbir parkta oturamazsın yanına
renksiz söyleyişleriyle yokluğumun
ve kim açar yemyeşil bir rüyanın perdelerini
sana
evrenin kapılarını
kim korkar gitmeye
senin için
söyleyeceğin yalanlar için

sen gene sak zamanlarda
son vapurum ol
ben yine kaçırayım
ilk ve son seferini mutluluğun
rıhtım ve martılar bulsun
yosunların arasında
içimden söküp atamadığımı
konuşman ve gülmenle karışık
saçlarının seslerine bulanmışlığını


Kağan İşçen


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.