Ne kalır
Hüznü yüklenmiş mısralardan
Göz yaşlarıyla ıslanmış yapraklarına
Gönül defterlerinin
Gözlerimizin etrafına düşen haleler
Yorgun izlerini bırakır acılarını ayrılığın
Ve saçlarımıza akları
Derin düşüncelerle artan kederlerden
Kara düşlerinden gecelerin
Yorgun uyandıran sabahlardan
Ne kalır geriye
Vurgun yemiş dalgıçların
Ağrılarından habersizce
Daha da derinlere kaçan
İncisini saklamak isteyen istiridyenin ardından
Bir aşk hikayesidir
Leylanın kaçışı çölden
Kaysın acılarını bir kitap taşır
Engin zaman sularında
Her yüreğe bir acı sunar
Bazen boğazın serin sularında son bulur
Bazen bir hırsızın kesilen elinde
ne kalır geriye
gece olunca cüzamlı sokaklarında şehrin
sarhoş kusmuklarıyla
burnunun direğine vuran
soğuk kaldırım rüzgarından
çöpcülerin süpürgelerine takılan
bir yosmanın ıslak mendilinden başka
birde kendini beğendirmenin telaşıyla
sıktığı parfüm kokusundan
hiç bir şey kalmaz aslında bırakmadığımız hiçbir şey.

Orhan Bektaş