2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
733
Okunma
Hani insanın kendini çok çaresiz hissettiği anlar vardır. Bir yandan da içinizden bir ses "kendine gel, ayağa kalk!" der. İşte öyle bir anda yazılmıştı.
İsyan ediyorum,
ezenlere, ezmeye kalkanlara
ve onlara sabrımın sınırını HATIRLATIYORUM!
Haykırıyorum,
sizlere bırakmam bu hayatı
benim bu yaşam, yaşayacağım UYARIYORUM!
Yeter diyorum
sabrımın denizi taştı artık
ve ben beyaz köpüklere döndüm, KABARIYORUM!
Ağlıyorum,
artık çaresizlik değil nedeni
bilinçleniş ve varoluşun idrakiyle, doyasıya AĞLIYORUM!
Yok ediyorum
mücadeleden yoksun asalakları,
insan diye geçinen insan taslaklarını BOĞUYORUM!
Seviyorum,
güzel olan herşeye sevgim var
o gözlere ise tüm ömrümü VERİYORUM!
Başkaldırıyorum,
sevgi ve hayat yaşatmayı bilenindir
ağlatanlar, acıların kaynakları uyanın, size BAŞKALDIRIYORUM!