5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
887
Okunma
Nerde benim boz dumanlı dağlarım
Mor sümbüller açan sırtlarım hani
Yıllar yılı dost dost diye ağlarım
Bileği bükülmez mertlerim hani
Dereler durulmaz bulanık akar
Ortada bir yangın geleni yakar
Korkarım ki bir gün tuzlar da kokar
Gülü yediveren yurtlarım hani
Evvel,insan tutulurdu sözünden
At izi seçilmez itin izinden
Geçilmiyor çakalların pozundan
İşin kendi gören kurtlarım hani
Yar bildiğim, yadlar ile geziyor
Tuttuğum kılavuz yolu teziyor
Alem doğru sözden hile seziyor
Sözü senet olan fertlerim hani
Garip Hakkı’m akıl ermez düzene
Sazım bağrı yanık şaşkın tezene
Biri ağlar biri derki bize ne
Dermanı içinde dertlerim hani.