Gece demlenmişti...
Hüzün yoktu limanımda ilk defa
Herşeyi silmiştim beynimden
Gözlerimdeki buğu yok olmuştu
Gülümsüyordum
Anlamını yitiren hayata
Dalga geçercesine gülümsüyordum
Olmadı yine hayat vurdu sillesini acımadan
Kanıyordum
Yağmurlar yağdırdın yüreğime
Üşüyordum
Hiç üşümediğim kadar üşüyordum
Beklemediğim oyunların içinde buluyordum kendimi
Gün geçtikçe sabun misali eriyordum
Olmamalı dediğim ne varsa oluyordu
Acı veriyordum beş para etmez benliğimle
İçimdekini anlatamıyordum
Susuyordum
Konuşmak istiyordum
Nitekim mecalim yoktu
Dilim kesilmişti sanki susuyordum
Sevilen ben olmamalıydım biliyordum
Seviliyordum
Sevene acı vermek istemiyordum
Anlatamıyordum
Sevilecek insan olmadığımı
Sevmeyi bilmediğimi...
Yüreğimin nasıl kanadığını
Ayazda kalmış bedenimin ruhumla donduğunu
Anlatamıyor susuyordum
Sevilecek insan değilim,
Ben sevme özürlü dengesizliğim bilmiyordun
Acı veriyordum
Hayatımdan çıkmanı istiyordum
Çıkmıyordun
Sadece sevginin verdiği bir gülümseme takınmıştın yüzüne
Anlamıyordun ben sevgiye uzak kalmış
Yabani hayvandan ibaretim
Duymuyordun...

ChitLembik