Ey rezil-rüsva olan İngiliz,Fransız ve Anzak!
Haramdır size Çanakkale,bu topraklar yasak,
Çok güvenmiştiniz tüfeğinize,topunuza,
Biliyor muydunuz rezil olacağınızı soyunuza,sopunuza?
Ne umutlarla gelmiştiniz,başınız eğik gittiniz,
Yok oldunuz işte,eridiniz,bittiniz,
Bir yılan sinsiliğiyle Akdenizden süzüldünüz,
Bilmem fark ettiniz mi?Sonunda yine siz üzüldünüz,
O toprakları almayı kafanıza taktınız,
Belki öldüremediniz ama canımızı çok yaktınız,
Ne sanıyordun ki sen kendini,
Gördün mü Mehmetçiğin o kudretli fendini,
Çakallar gibi deli cesaretle azdınız,
Çanakkale’de mezarınızı kendiniz kazdınız,
Bir hırs uğruna başınıza ne işler açtınız,
Bır hışımla geldiniz,arkanıza bakmadan kaçtınız,
Sizin gibi sahte cengaverlere karnımız tok,
Lan bir gün ölseniz yatacak yeriniz yok...

Ey tevekkülüne kurban olduğum asker!
Bu gavur oğlu gavur bizden ne ister?
Bir fırtına gibi düşmanı ezip geçtiniz,
Ne mutlu sizlere şedadet şerbetini içtiniz,
Çanakkale’de sen söyledin son sözünü,
Belli ettin ceddinin asaletini,o parlak özünü,
Kırpmadın gözünü üst üste kurşun yerken sinene,
İbret oluyorsun karşında korkudan siperlere sinene,
Gösterdin imanını,Çanakkale’yi geçirtmedin,
İngilizlere İstanbul’da beş çayını içirtmedin,
Bir gül fidanı gibi zamansız kırılırken,
Sitem yoktu yüzünde toprağa sarılırken,
Haramzade kurşunu bağrını dağladı,
Sen kurşun yedin gülerek;ama gökler ağladı,
Ne silahın vardı ne de mermin.Hem susuzdun hem açtın,
Yine de ne sindin düşmanından ne de kaçtın,
Vatan için canınızı verdiniz,
Siz sorgusuz suâlsiz cenneti girdiniz...

Ey Mehmetçiğin uğruna canını verdiği Çanakkale!
Ey nice delikanlının şehadete erdiği Çanakkale!
Sana göz diken namert kıymetini bilemez,
Asırlar geçse de üzerinden hatıranı silemez,
Sen ne kadar kıymetlisin bu milletin nazarında,
Ne evlatlar yatıyor senin için mezarında,
Onlar son nefeslerinde sana sarıldı,
Kucağında iki yüz elli bin bedenle sanki arz yarıldı,
Her karış toprağın kanla sulandı,
Boğazın baştan başa kana bulandı,
Destanın kuşaklardır sınırları aşıyor,
Senin için canını verenlerin torunları yine seninle yaşıyor,
Seyit onbaşılar,Yahya çavuşlar bağrında yatıyor,
Ne İstanbul ne Ankara...Bu vatanın kalbi Çanakkale’de atıyor...

Hercaî