Ernesto Guevara de la Serna" Biz kısaca Che Guevera deriz ona, Ağzında Küba purosu, Ve saçlarında kır vardı.
Heybetiyle en son görüldüğü yermiş Yuro kanyonu, Sonra yakalayıp vurmaya götürmüşler, Yaşamasına da izin vermişler bir gece daha, Bir gece daha hayata mahkum etmişler, Kurtuluşuna ermeden önce.
Nasıl kıydılar sana Che? Nasıl yaptılar bunu sana? Seni nasıl da vurdular?
Senin daha yaşaman gerekiyordu. Çektirdiğin acıları görerek kahrolman, O lanet bedenin her an hayatın yükü altında, Örümcekli beyninin ahlarla ezilmesi gerekiyordu. Öldürüp de kurtardılar seni bu yükten...
Doktor diplomanı fırlartıp atmasaydın, Yaşam kurtarıp, Yaşamanın değerini öğrenseydin, Ayaklı bir ölüm makinesi olmazdın belki, İyi bir doktor olmandan da geçtim Yoldaş(!), Belki önce insan olurdun...
Acı çekmen gerekiyordu Guevera, Pislik gibi yaşadın ve sifonun çekilmesi gerekiyordu ardından, Ama öldürmeden, Yavaş yavaş... İnlete inlete... Yalvarta yalvarta...
Sana kucağını açtı mı Lenin? Marx -Hoşgeldin en büyük destekçim.- dedi mi? O haşerat sesiyle Stalin; -Şeref verdin Yoldaş- dedi mi?
Öldürdükten sonra cesedini ne yaptılar, Bunu kimse bilmiyor. Mahsus kayıp ettiler ölünü, Tıpkı senin, Haysiyetini kayıp ettiğin gibi.
Sana bir şey söyleyeyim mi? Ben cesedini bulmak isterdim, Bulup bağrıma basmak isterdim, Kalp dediğin nasıl bir şey göstermek için, Ve cesedini bulmayı çok isterdim, Bulup da bayrak direğine asmak isterdim, Senden sonra gelecek köpeklere ibret olsun die...
*Hercaî*
Paylaş
Beğenenler
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
çok saçma bir şiirdi inanın buna şiir de denmez bir insan düşüncelerinden dolayı bu kadar yerilmez ben marksist değilim ama her düşünceyi okumaya çalışıyorum acaba siz kaç kez marxsı okudunuz bence şair dediğin yüreği geniş olmalı ve şiiri nefret duygularını anlatmak için kullanmamalı.
Bu üslubu çok sevmedim üzdü beni. İnsanların doğruları yada yanlışlarıyla ilgili karar merci olmak istemedim hiç bir zaman. iyi de yaptım diye düşünüyorum. Hayattayken mahkeme, huzurdayken mahkeme. Muhakemesini yapabilecek kadar güçlü, olgun, akıllı olduğumu sanmıyorum. Huzuru mahşere inancımı asla kaybetmemem tek duam olsun bu şiirden sonra. :(
"Mahsus kayıp ettiler ölünü, Tıpkı senin, Haysiyetini kayıp ettiğin gibi." HAYSİYETİNİ KAYBETMEDİĞİ İÇİN BUGÜN HALA CHE. CESEDİ BAYRAK DİREĞİNE ASMAK ORTAÇAĞDAN KALMA BİR ARZU OLSA GEREK
"Sana bir şey söyleyeyim mi? Ben cesedini bulmak isterdim, Bulup bağrıma basmak isterdim, Kalp dediğin nasıl bir şey göstermek için, Ve cesedini bulmayı çok isterdim, Bulup da bayrak direğine asmak isterdim, Senden sonra gelecek köpeklere ibret olsun die..." DUYARLI YÜREĞİNİZE SELAM OLSUN....
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.