10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1517
Okunma
Hayat kayıp giderken avuçlarımdan,
Karanlığıma bir ışık yaktı bir hayalet.
Hayalet diyorum;
Çünkü ne varlığına inanır gibiyim nede yokluğuna
Sevdiğim hayalet beni soğuttu hayattan.
Yıldırdı yaşamaktan,
Bıraktı ellerimi her hüzünlü yağmurun arkasından…
Bu hayatta önem verdiği şeyler arasında yoktum artık ben!
Beklide buydu onu çekilmez hale getiren
Sevdiğim ilk sevdiğim sevgimin en başındaki hayalet değildi artık o
Baktım ki ne aşkı kalmış ne de deli yüreği
Bu hayatımın son sayfaların bıraktı ellerimi ve gitti.
Neden diye soramadım!
Çünkü konuşacak nefesimde TÜKENDİ…
Cevap Yaz