onları hala görüyorum
bir araba oku çıkmakta ileri
bir de gökyüzünde dolunay
araba okuna koşulmuş adamlar
çektikleri koca bir araba
yükleri ne
belli degil
agır bir arabayı güçlülkle
sürükleyerek çekmekte
gece nin büyüdüğü gibi büyüyen
büyüdükce agırlaşan
vucutları açlık haykırışları titreme ve tozlar arasında
ikiye bölünmekte
yolu da taşımaktalar
titreyen pancar tarlalarını ve ufku da
fakat sadece kara topragın yükünü
herşeyin agırlıgını hissetmekteler
agırlıkların altında ezilmekteler
arkaDAŞLARININ DÜŞEN ÖLÜ VÜCUDU
bir kamçı gibi vurmakta
sanki kendi vucutlarına saplanmakta
ölenin yerini hemen başkası doldurmakta
gidiyorlar ölümün aynı yolunda
köyler kendilerinden uzaklaşmakta
kapılar yüzlerine kapanmakta
kendilerine yaklaşan mesafeler bile
şaşırıp geri geri çekilmekte
topallayarak kartanlıga diz boyu bulaşmış
agır agır ilerlemekteler
bu yürüyen iskeletler
sanki görülmeyen sonbahar yaprakları
kaplamış yerleri
ayaklarında çarpan takunya sesleri
bile duyulmamakta
sessizlik onları ve gölgelerini yutmakta
sanki hepsi hayalet
yüzleri gökyüzüne çevrili
gökyüzündeki sioerlerin kokusuna çevrili
belli ki
savaşmak bu derdi çekmekten binkere iyi
ve
dışarıda otlayıp da
dönen hayvanlarA hazırlanmış bir agıl gibi
ÖLÜM
kapılarını ardına kadar aralayarak vahşice
saklı bir sişperde
gözlerini açmış sevinçle
agzından salyarak akarak
onları beklemekte
onlara bir tek
ölüm
cömert davranmakta
bu acımasız esir kampında



Janos PILINSKY
Tüğrkçesi ..Metin ŞAHİN asrın ozanı