sanırım bitti derken dört gözle beklediğim
adımların sokak lambalarını tanıyıverdi birdenbire
akşamları ansızınlaşırdım gölgelere nasıl olursa
imla bilmezdim çalakalem üşürdüm kokunla
ahhh…geçmişe giderek ağlamak utkusu evet utku bu…
utkunun yaşanmasının anlamlılığının adı
bu olmalı
seni düşünerek göçmek
göçüp uçup gitmek zamanlı zamansız uçuksu
yerli yersiz
ellerinden aşk üfürürcesine hayatsızlığıma

püf noktamdı seni sensizliğime benzetmek…

pufff…her seferinde bir daha yorulmanın sırtlansı kuruntusu olmalısın…
çatılara değmemişse yıldızlar kararını bilerek yalnızlığımın
ölümle hesaplaşmak gibi ucuza kapatmak gibi köprüleri
akşamları nereye gider bu adamlar
gün niçin böyle erken biter sorularıyla boğuşarak
sen hemen büyüdün aşkı unutmak için…
elime ne geçse yazardım allahım nasıl şiirleşirdi yer gök madde eşya
eşyanın tabiatı
aklıma ne eserse koşardım onunla sarhoş olmak için
aklıma esenle
seni niçin seviyorumlarla tanımak için kendimi
hissizleşmek için
burası mı desem buraları mı desem diyerek
düştüğüm kahkasızlık düşmanı bulutlanmalara

bulutlar yeryüzüne yaklaşırdı inan
ama hep bu saatlerde aynı saatlerde
ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha
film gibi değil mi yağlı saçlı sırnaşığım
aşkkoliğim gibisin…senaryolar yazmamın
seksi yokluğu…
şükret haline yabani şirretliğim
en çirkin azabı kurgularımın
ya hızlansaydı şu şarkılarımın salaklığı
kim silerdi gözündeki yaşları
evrensel bir sanat eserini imzalar gibi….

öpüşmezdik bilirsin
değillerin de bir ben olurdum
bir de içindeki kıranta yosma
eksoz kokardı güya saçlarım
cevapsız aramalarımın şakasal keşkesi
anıtsal kahkahalarının yek manyağı
hergeleleşmeyi istese de asla başaramayacak olan
şu salak ölümlü…uffff…canım acıyor
bunu bilir misin düşük pantolonlum
hadi dans et gene…mutlu ol….
yaşlandığımı biliyorsun artık
ve dize getirebildin bekleyişlerimi
karma bir hali var saçlarımın ruhumun
bir sen saf kaldın içimde…

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.