Sustu şarkımız...
Ağıt yaktı gidişine bu yürek,
Hüznün aynısına birde,
Benim gözlerim asıldı.
Hala sırılsıklam sensizliğim
Ve... Artık diz çökmüş çehrem...
Duvarları yıkan bir poyrazla yıkıldı...
Göğsüm hıçkırıklı bir elemle yakıldı...

"efendim efendim benim efendim,
Benim bu derdime derman efendim"


İçimi sızlatan, düşüme hançer vuran
En sızılı, en biçare bekleyiş
Nağmesine yandığım en nadide haykırış...

Şimdi yüreğimin yarası kanıyor
Ağlatıyor başka nağmeler
Efendim efendim diye...

Sürgün yedi bu yürek
Zemheri ayazına denk...
Mühürlü gözlerim artık
Sakınır oldum ayaz yemekten...

Bir çift turna ile mesken tuttum
Virane dar gökyüzünü
Serpilen yıldızlara attım
En hüzünlü,
Hicran dolu bakışlarımı
Mahrem saydı gökyüzü
Sana dair şiirlerimi,
Sana dair sözlerimi,
Kıskanmayasın diye...


Elim gelmez elim üstününe
Üstüne bu türküde
Havar kopardı vurgun yemiş yürekte...


Dumanlı başım
Ve nefesim
Boğazımda düğüm düğüm...
Kendi çığlığımda boğulmaktayım....


Sensiz diz boyu yalan yanlış hükümler,
Geceme doldu, hüznün
Her nefes özlem oldu yalnızlığında...
Ve şarkımız sustu,
Göğsüm hıçkırıklı bir elemle yakıldı....
Dilime biçare bir türkü takıldı,
Medet beklercesine...



"efendim efendim benim efendim,
Benim bu derdime derman efendim"