duygunun gücü yıkar çelikten duvarları
ki kanla beslenir
betonlaşmış ideolojiler

çiçek öncesi tomurcuğun
yapraktan aldığı salgı
kudurmuş kokuşmuşsa
aşıla
vermeden meyve

medeniyet cehaletin kursağında kıl çık
kurutur cilalı bataklıkları

canı cehenneme sürükleyen ruh
almadan karınca boyu yol
her vicdan yanmalı Gazze gibi
içten içe
ve ince
eleyip sık dokumalı

çatlamaya ramak insanlığın fay hattı

şafağın yırtılmasıyla doğmadan maraz
merhamet serpmeli yağmur

ey havva önce adem ol
kızıp ırkına
düşürme yobazlığı damarın d ar kesesine

kapılmadan
humması bol bir aşka
ısır ateşi
üflemeden yangını
ıslık ol beyaz güvecinin kanatlarında

mide kaldıran sofra
tuz ak sofa
sivrisineklerin saz çaldığı yayla
fırla
bakmakla görmek arası seyretmelik alem

ucuzluk kabına düşmez kalite
hoşgörü ör sınır
ince ince dokun dur kaba etine iğne
çakılmadan çarmıha gövde
gün e aşırı düşen amip
ayırt edemez ayakla başı
dokun dur çuvaldızı
aynı atmosfer altında
dondurulan hastalıklı beyine

uyan
ısırma artık masumu
kan revan cihan
zulmün kesici dişlerinde insan

ne şafaklar yandı
kavurdu göğün bağrını kan
düşmedi mi
ana dilinde ağıt
Yaradan`dan ötürü
taştan kabrine döner yaratılan

çekil inine artık ey kar anlık
kendi mahzeninde büyüt yanılgılarını
değmez çözüme ezberi bozuk önyargın

korkar oldu kör aydınlıktan
yazık


Sude Nur Haylazca

2009-01-04
17:30