3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1379
Okunma
Neler anlatmaz ki bir anlık bakış,
Acıyla süzülen bir çift ela göz!
Bazen saniyeler ömre bedeldir,
Bazen ölümlere mal olur bir söz!
O akşam, rüzgara kapılıp giden
Sararmış bir kuru yaprak gibiydin.
Neydi, ey güzel dost, seni kahreden?
Dokunsalar ağlayacak gibiydin.
Konuştukça perdelendi sözlerin;
Usul usul bir şey söyler gibiydin.
Köşe bucak tenhalaştı gözlerin;
Hasret çeken uzak köyler gibiydin.
Kahkahalar attık, maziyi andık,
Gülmekle acılar silinir sandık.
Oysa ey aziz dost, sen ben hepimiz
Bir tatlı hülyaya kanıp aldandık.
Artık giden gitti, mevsim sonbahar
Titreyen ağaçlar selamlar kışı.
Zehirli ok gibi gönlü yaralar
Bir eski dostumun anlık bakışı.
15 Kasım 2007 Ankara
Cevap Yaz